Oostenrijk Zomer 2000

        Huttentocht Virgental–Venediger Höhenweg

Ströden 1403 m - Essener Rostocker Ht. 2208 m

Vandaag beginnen we met onze huttentocht in de Venedigergruppe.
We vertrekken pas in de middag met de bus vanuit Virgen naar Ströden. Het is echt prachtig weer.
Vanuit Ströden (1403M) vertrekken we naar de Essener Rostocker Hütte (2208M).

 

Een mooi, maar steil pad voert ons naar de hut. Zo af en toe stoppen om even uit te puffen is niet overbodig,
maar nog belangrijker is dan goed rond je heen te kijken en te genieten van het uitzicht wat steeds mooier wordt.
Aan het einde van de middag vallen er nog een paar druppels regen en zijn we even bang het zonnetje niet meer te zien vandaag.

Het laatste stuk naar de hut kun je kiezen tussen het directe of normale pad naar de hut.
Wij kiezen voor de normale en lopen gelukkig weer in de zon , over het steile pad naar de hut.

Als we (droog) aankomen bij de hut aan het einde van de middag is het niet erg druk in de hut.
Het Lager van de hut is verdeeld in verschillende kamers, omdat wij met zijn vijven zijn hebben we een heel Lager voor ons eigen.

Na  het eten loop ik nog naar de  Simonysee die op een half uurtje van de hut ligt.
Hier sta je aan het begin van de gletsjer.

 

 

 

Essener Rostocker Ht. 2208 m - Johannis Ht. 2121 m

Op het gemak vertrekken we bij de hut op weg naar de Johannishütte (2121m). Hoewel deze hut zo’n 100 hoogtemeters lager licht moeten we toch eerst een flinke klim maken naar de Turmljoch (2790m). Vanaf het pad wat ons naar de Turmljoch leid kunnen we heel lang de Essener Rostocker Hütte zien liggen. Als we aankomen op de Turmljoch is het uitzicht echt prachtig. We besluiten om hier wat te eten en van het uitzicht te genieten.

Vanaf de Turmljoch dalen we af naar de Johannishütte. De hut die volgens ons boekje over de Venedigergruppe heel oud moet zijn is net gerenoveerd.  

 

Aan het eind van de middag gaan de vele dagjes mensen weer naar beneden en kunnen we nog even genieten van het prachtige uitzicht op de Grossvenediger (3674m). Helaas wordt het wat mistig boven de Grossvendiger.

 

 

 

Johannishütte 2121m - Eisseehütte 2500m

We vertrekken redelijk op tijd vanuit de hut. Het pad naar de Zopatscharte (2950m) gaat steil omhoog. Echt een vermoeiende klim, maar het is wel echt te gek zoals je hier loopt tussen de rotsen in over een steil en smal pad naar boven. Het laatste stuk wordt echt klimmen over velden met rotsblokken en stenen. Een mooie tocht naar boven beloond ons met een prachtig uitzicht. Echt een ongelooflijk uitzicht over allemaal drieduizenders. Wel is het boven koud en staat er een frisse wind.

Na te hebben genoten van de prachtige uitzichten beginnen we aan de steile tocht naar benden. Dit is het "gevaarlijkste" en moeilijkste deel van de tocht naar de Eissehütte (2500m).

Via het steile pad, soms met behulp van kabels die je zeker nodig hebt gaan we naar beneden. Door een paar sneeuwveldjes komen we dan toch heelhuids beneden. Door twee wat grotere, maar niet gevaarlijke sneeuwvelden bereiken we de hut.

Vanaf het terras voor de hut heb je een mooi uitzicht in het zijdal wat voor de hut ligt. Helaas hebben we niet de tijd om helemaal naar de Eissee te lopen. Bij de Eisseehütte staat volop Edelweiss, een man uit Nederland laat ons dit zien.

Eisseehütte 2500 m - Bonn Matreier Hütte 2750 m

Voor vandaag kunnen we het wat rustiger aan doen. We lopen het grootste deel van de toch op gelijke hoogte of stijgen geleidelijk aan. We volgen weer de Venediger Höhenweg. We hebben een mooi uitzicht zo het dal in.

Op ongeveer een 1,5 uur vanaf de hut hebben we eerst een steile klim vlak daarna gevolgd door een zeer steile afdaling waar je soms met behulp van staalkabels naar beneden moet. Op een half uur van de hut krijgen we nog een steil pad naar de hut toe. Ik vindt het wel lekker om aan het einde van de dag nog even heftig te klimmen.

 

De Bonn Matreier Hütte is een prachtige hut. We genieten in de zon van het uitzicht. Aan het einde van de middag en ‘s avonds valt er regen en zelfs sneeuw, rond de hut zit het potdicht.

Bonn Matreier Hütte 2750 m - Clarahütte 2038 m

Bonn Matreier Hütte – Pragraten

Pragraten – Ströden (bus)

Ströden – Clarahütte

De bedoeling was om de Venediger Höhenweg verder te volgen naar de Badener Hütte. Er ligt ook veel sneeuw en zijn er veel steile stukken, de weersvoorspellingen zijn ook niet perfect dus besluiten we om eerst naar het dal te gaan. Vanuit daar met de bus naar Ströden en dan naar de Clarahütte te wandelen.

We lopen in de mist vanuit de hut eerst naar de Niljochhutte en drinken hier koffie met, ja hoe kan het ook anders Apfelstrudel ! Helaas zien we niks van het uitzicht het dal in. Vanaf de Nilljochhütte dalen we af naar Pragraten en gaan we met de bus naar Ströden waar we onze tocht zijn begonnen.

De tocht naar de Clarahütte voert langs een prachtige waterval. Hoe hoger op we langs de waterval komen hoe mooier en boeiender deze wordt. Helaas kloppen de weersvoorspellingen en lopen we in de stromende regen omhoog. Na de klim naar boven langs de waterval gaat het laatste stuk pad geleidelijker aan naar de hut . De kleine (30 personen) Clarahütte is een hele belevenis.

(Bergsteigeressen) krijgen we zelfs een extra portie van de huttenwaardin, wat smaakt dat heerlijk!!!

 

Clarahütte 2038 m - Ströden 1403m

Helaas is het mooie weer wat we de afgelopen 4,5 dag hebben gehad voorbij en regent het nog steeds hard.

We besluiten om terug te gaan naar het dal. We dalen in de stromende regen af naar Ströden. Met de bus gaan we naar Virgen.

Jammer dat we door het slechte weer naar benden moesten, maar we hebben prachtige en onvergetelijke dagen gehad. Uitzichten om nooit te vergeten!